In ons werk als gezinshuisouders ben ik blij dat wij regelmatig een cursus of een opleiding volgen. Het geeft je net even een andere kijk op de kinderen en je werk als gezinshuisouder. Ze zetten je stil en laten je anders kijken naar je gezin. Dit gebeurde ook woensdag weer. Bij mijn opleiding voor video interactie begeleiding was ik in gesprek met mijn opleider. We bekeken de beelden die ik had gemaakt. En bij het kijken naar de beelden kwam ik er achter dat ik naar het gedrag van het kind kijk. Dit valt ook meteen het meeste op en heel erg logisch. Maar als je naar het kind kijkt vanuit wat hij communiceert dan vallen je veel meer andere gedragingen op. Dan zie je de positieve communicatie van het kind. Het steeds volgen van de ogen wat je allemaal doet. De reactie op je vraag en de glimlach om zijn mond als hij je aankijkt. Deze signalen mis je als je met het gedrag van het kind bezig bent. Als het gedrag je irriteert en je de hele dag daar mee bezig bent om een beetje de dag door te komen. Wanneer je naar de communicatie kijkt dan komt er weer ruimte voor jezelf om het kind te ontvangen.
Familie systeem
Want soms zit je als gezinshuisouder gewoon vol. Het kind vraagt zoveel van je dat je het voor deze dag genoeg is. Meestal is het een combinatie van factoren. Het opvoeden van het kind maakt het niet alleen zwaar. Maar de omgeving, het familie systeem. De loyaliteit naar zijn familie kan zo groot zijn dat dit elke keer als je familie ziet heel veel onrust veroorzaakt in het gezinshuis.
Mededogen.
En dan merk je dat je mededogen op is. Je kan als gezinshuisouder niet meer doen dan wat je nu doet.
Mededogen is moeilijk, zei Henri Nouwen, omdat het de innerlijke bereidheid vraagt om met andere mensen mee te gaan naar de plek waar zij zwak, kwetsbaar, eenzaam en gebroken zijn.
Uit de situatie
En dan helpt het om even uit de situatie te stappen. Kijken naar het kind hoe hij of zij reageert op jou. En daar helpen beelden bij. En komt er weer een klein beetje ruimte zoals Henri Nouwen zegt: Dat je innerlijk bereid bent om mee te gaan waar het kind zwak, kwetsbaar, eenzaam en gebroken is.
Loyaliteit is soms zo sterk dat een kind bepaalde kleren aan wil hebben omdat hij die gekregen heeft van zijn familie. Hij is zo bang dat hij het te weinig aan heeft omdat het anders te klein wordt. Ook al is het veel te warm en past het eigenlijk niet meer.
Foto gemaakt door: Gabby Orcutt