Soms kom je op een punt dat je rommel op moet ruimen. Je loopt door je huis en overal zie je spullen liggen die er niet horen. Maar het kost je moeite om het op te ruimen. Er orde in te krijgen. Het kost tijd en energie en die heb je niet altijd. En als je eraan begint valt het op dat het zo weer een rommeltje is. Voor je gevoel blijf je aan het opruimen. Soms laat je het staan en in de drukte van het leven kijk je er niet meer naar om. Totdat je oog er weer opvalt en de onrust weer begint toe te nemen.
Rommel in je eigen leven
In je leven is het net zo. Er komt een moment dat je tot rust komt. Dat je iemand tegen komt die de juiste vragen stelt. Dat mensen hun verhaal vertellen waardoor de rommel in je leven zichtbaar wordt. Rommel die er al zo lang staat maar door de drukte van het bestaan nooit opgeruimd worden. En het ballast is waar je onrustig van wordt.
Ik wil graag twee momenten met je delen:
- Afgelopen weekend ben ik op opwekking geweest. Opwekking is een christelijk festival waar meer dan 20.000 mensen kamperen en er meer dan 50.000 bezoekers komen. Een festival gericht op geloofsgroei. Mensen die in hun leven Jezus willen volgen. Er waren veel sprekers en muziekbands. En telkens weer was daar de oproep om je rommel op te ruimen. Wat houdt je tegen om ten volle je te ontplooien. Wat is je vogelverschrikker, vroeg een van de sprekers, waar je bij langs moet. Wat voor angsten heb je, en wat is er nodig om daar voorbij te komen. Durf ik te zijn wie ik wil zijn of laat ik te veel rommel toe in mijn leven dat mijn leven geleid wordt door anderen.
- Woensdagavond een film gekeken: de Home Run. Honkballer Cory Brand weet wat er nodig is om te winnen in de grote competities. Maar buiten het veld loopt zijn leven uit de hand door herinneringen uit het verleden. Deze Cory Brand is zijn hele leven al verslaafd aan alcohol omdat zijn verleden hem niet loslaat. Hij moet terug naar zijn woonplaats en afrekenen met zijn verleden om een nieuwe start te kunnen maken. De rommel in zijn leven wordt hem te veel. Maar gelukkig komt hij eruit.
Rommel waar kinderen niet om gevraagd hebben.
Ik moet denken aan de kinderen die worstelen met hun verleden. Het verleden waar ze nog elke dag middenin staan. Het verleden dat zoveel rommel heeft veroorzaakt dat ze het niet opgeruimd krijgen. Veel kinderen worden geholpen maar of het altijd op de juiste manier is? En het is ook niet makkelijk want hoe help je kinderen hun denken op orde te krijgen als ze van buiten niet anders kunnen dan schreeuwen of vluchten?
Wat te doen?
Mijn eigen huis is dan eigenlijk maar makkelijk om op te ruimen. Het kost tijd en energie. Dat geef ik toe. Toch kan ik in mijn eigen leven keuzes maken wat goed voor mij is en voor mijn omgeving. Voor de kinderen kan ik een stabiele factor zijn en de rommel die nu nog naar hun toekomt tegenhouden of een beetje structureren.
Tips voor thuis:
- Maak een lijst wat je op wilt ruimen. Verdeel het in kleine makkelijk te halen stukjes. B.v. keukenla, Keukenblad,koelkast enz. Zo kun je het binnen een bepaalde tijd afwerken en is het haalbaar.
- Durf ook spullen echt weg te doen. Het voordeel is dat je niet je spullen verplaatst maar ook opruimt.
Tips voor je leven;
- Schrijf je dromen op en kijk wat je hebt laten gaan.
- Lees de boeken van vroeger waar je zo van hield en die je inspireerden
- Waar ben je druk mee en is dat waar je voor wilt gaan.
Iemand stelde mij de volgende vraag: Ben jij nu de man die je vroeger had willen worden?
Tips voor de kinderen;
- Breng orde en routines aan in hun dagelijks leven. Dit geeft rust en ruimte.
- Wees en doe wie je bent
- Denk hardop zonder iets terug te verwachten. Net als bij een baby die ook niks terugzegt op al het praten van de ouders boven hun wieg. Zo leren ze hun eigen denken te structureren.