Leerkracht zijn is elke dag opnieuw met genade kijken.

400+ leerkrachten zijn je voorgegaan.

Ik werd een andere man toen ik je kleine hand voor het eerst vast mocht houden.

Ik werd een andere man toen ik je kleine hand voor het eerst vast mocht houden.

Ik kreeg deze video in mijn tijdlijn te zien. 
Met een brok in de keel heb ik erna gekeken. 
Wat een feest om zo verrast te worden.
Twee dochters die hun vader uitdagen om te zingen.

Ga er maar eens goed voor zitten.

We hebben het vaak over veerkracht.
Hoe veerkrachtig ben jij!

Wist je dat je niet veerkrachtig geboren wordt!
Maar dat veerkrachtig iets is wat je door je omgeving aangeboden wordt.

Die vele keren dat je kwam te vallen 
En een van je ouders die je kwam troosten.

De honderden keren dat je achtergelaten werd.
En toch het vertrouwen had dat ze je op kwamen halen.

De aanmoedigingen aan de kant van het speelveld.
Mooie woorden als je weer iets kunstzinnigs had laten zien.

Vrienden waar je even kunt zijn.
Een arm een lach een goed glas wijn.

Om te kunnen spreken van veerkracht moet sprake zijn van een blootstelling 
aan tegenslag of een ernstige bedreiging en een positieve aanpassen

Veerkracht is een dynamisch proces, dat zich in de relatie met anderen ontwikkelt.

Sensitief reageren begint dus niet bij de ander. Het begint bij jezelf. Bij herkennen wat er in jou gebeurt. Wat je lijf je vertelt. Welke herinnering je stress aanwakkert.
Een opvoeder die ruimte geeft voor die botsing, voor dat zoeken, bouwt gezag op. Een influencer zegt: “Doe dit, dan hoor je erbij.” Een opvoeder zegt: “Ontdek wie jij bent, juist in het verschil.” En dat is precies het verschil tussen uniformiteit en uniciteit. Tussen kuddegedrag en burgerschap.
We leven in een tijd waarin alles meetbaar moet zijn. Waarin afwijkingen direct benoemd (en liefst verholpen) worden. Maar misschien is het tijd om juist ruimte te maken voor wat zich niet laat meten. Voor verhalen. Voor relaties. Voor de pedagogiek.