Ik zag je staan tegen een lantaarnpaal. Verlaten, geketend maar zo intrigerend. Op een plek waar duizenden hun foto maken om samen met de Eiffeltoren op de foto te gaan. De meeste hebben je op de foto staan maar je niet opgemerkt. Toch heb je meer kleur dan de Eiffeltoren. Niet meer kunnen doen voorwaar je gemaakt bent. Wel met een eigen verhaal. En misschien ook nog wel een droom om eens weer te racen door de straten van Parijs. Ook vandaag mogen we weer die mensen ontmoeten die zich zo voelen. Bedankt en weet je bent nog steeds van waarde omdat jij jij bent.