Stel je het volgende eens voor. Je loopt heel relax in een park. Genietend van de warme zonnestalen op je gezicht..Heerlijk ontspannen van dit rustig moment. Opeens zie je uit je ooghoek een slang. Een sissende zwarte slang. Zijn hoofd omhoog en al loerend kijkt hij je aan. Je hart slaat een keer over. Je verstijfd en in een reflex begin je te gillen en dan te rennen. Weg van de plek en van het gevaar.

In een reflex ga je van ontspannen naar gespannen. Van relax naar alert. Van kalmte naar hyper.

De volgende dag loop je weer in hetzelfde park. Bij het binnen gaan kijk je al rond. Is er weer een slang. Je bent alert en je lichaam voelt gespannen aan. Eigenlijk sta je al in de vlucht stand maar je loopt toch door. Je schrikt als je iets ziet wat op een slang lijkt. Gelukkig het is maar een stok. Snel loop je door en het duurt een tijdje voordat je weer rustig bent geworden.

Misschien duurt het wel weken/maanden voordat je weer rustig genietend door het park kan lopen. Maar je zult het nooit meer vergeten en soms komen de gevoelens weer naar boven als je denkt aan dat ene moment met de slang.

Dit is wat kinderen met PTSS dagelijk doormaken. Ze zijn over alert. Steeds gespannen. Voor al die slangen op hun weg.

Drie korte filmpjes 2 over mensen met PTSS en1 over persoonlijke groei na een trauma.

De Verloren Jeugd

Persoonlijke groei na trauma en kindermishandeling