De laatste jaren zijn we steeds meer met trauma bezig. Wat is trauma en hoe werkt het precies? We volgden een cursus: “Hoe kun je zorgen voor getraumatiseerde kinderen? ” We hebben boeken gelezen en werkten in ons gezinshuis met kinderen die getraumatiseerd zijn. Heel boeiend maar ook zwaar. Zoekend naar mogelijkheden waar het trauma zit! Hieronder heb ik een aantal websites met meer informatie en een mooi lied.
1.Traumatherapie: Eerste hulp bij nare dingen
Na een akelige ervaring is het belangrijk dat ouders in eerste instantie veiligheid en bescherming bieden. Ben je zelf nog te overstuur, zorg er dan voor dat er mensen zijn met wie je kunt praten. Je hoeft je niet stoerder voor te doen dan je bent, daar prikken kinderen zo doorheen, maar let er wel op dat de kinderen jou niet hoeven op te vangen, ook niet als ze al wat ouder zijn. Dat is te belastend voor ze. Behalve veiligheid bieden is het raadzaam de dagelijkse structuur te handhaven. Laat de kinderen de volgende dag, als het even kan, gewoon naar school gaan, maar licht wel de leerkracht in.
Eén op de twee kinderen maakt voor het 18e levensjaar één of meer schokkende gebeurtenissen mee, direct of als getuige. Denk daarbij aan huiselijk geweld of seksueel misbruik, maar ook aan een verkeersongeluk of een verblijf in een oorlogsgebied. In de DSM-5 wordt van trauma’s gesproken wanneer er sprake is van ‘blootstelling aan een feitelijke of dreigende dood, ernstige verwonding of seksueel geweld’. Nagenoeg elk kind krijgt in de directe nasleep van zo’n gebeurtenis in meer of mindere mate te maken met klachten, zoals slecht slapen of moeite met concentreren. Dit is normaal. Het kind heeft tijd nodig om de gebeurtenis te verwerken en een plekje te geven. Vaak lukt het na enkele weken weer om de draad op te pakken. Maar niet altijd.
Bij een deel van de kinderen stagneert de verwerking van een traumatische gebeurtenis en ontstaan langdurige klachten. Wanneer er vervolgens geen hulp wordt geboden, kan dit grote gevolgen hebben voor de kwaliteit van leven en de verdere ontwikkeling van het kind. Toch blijft een trauma soms lange tijd onder de radar. Het merendeel van de kinderen vindt het lastig om over trauma’s te spreken en zal er niet op eigen initiatief over beginnen. Om adequaat te kunnen ingrijpen zul je als hulpverlener dus zelf naar eventuele trauma’s moeten vragen. Het is een thema dat nooit onbespreekbaar mag blijven. http://www.rakevragen.nu/
Augeo magazine, het online tijdschrift over veilig opgroeien November 2016 – 4 Traumasensitief werken
Als leerkracht, pedagogisch medewerker, groepsleider, arts, verpleegkundige of therapeut heb je in je werk te maken met kinderen die langdurige stress ervaren. Deze wordt veroorzaakt door ingrijpende ervaringen in hun leven. Traumasensitief werken helpt de stress die kinderen voelen te verminderen. Hoe doe je dat? Edith Geurts voor Augeo magazine Wat is traumasensitief werken? Kort gezegd betekent traumasensitief werken dat je er in je werk altijd rekening mee houdt dat kinderen en hun ouders ingrijpende ervaringen kunnen hebben, waardoor hun stresssysteem in de war kan zijn.
Dat begint met de juiste houding: je bent je ervan bewust dat er veel kinderen zijn met ingrijpende jeugdervaringen, dat zij daar last van kunnen hebben en dat zij zich bij jou veilig kunnen voelen als je hen op een rustige, betrouwbare en respectvolle manier bejegent. Daarnaast weet je dat ingrijpende ervaringen langdurige stress kunnen veroorzaken en herken je de effecten hiervan in gedrag en emoties van kinderen. Als je laat blijken dat je weet dat kinderen zich vanwege oplopende stressgevoelens ongepast kunnen gedragen, voelen ze zich vaak al beter begrepen. Bovendien kun je op een ondersteunende manier omgaan met de kinderen, zodat je bijdraagt aan het vergoten van hun natuurlijke veerkracht.
 |
 |