In ons gezinshuis kijken we als ouders elkaar regelmatig aan en vragen ons af: “Hoe zijn we nu weer in deze situatie beland?”. Dat we ruzie hebben als gezinshuisouders en we denken:”Hoe begon deze ruzie eigenlijk?”.  In de meeste gevallen gaat het over de communicatie tussen het kind en ons als gezinshuisouders. Wij chagrijnig op elkaar en op de hele situatie.  En de vraag blijft staan: ’Hoe heeft dit zo kunnen gebeuren?’ Totdat ik over Triangulatie las.

Wat is Triangulatie?

Triangulatie doet zich voor wanneer een relatie tussen twee mensen onder spanning komt te staan en degene die zich het ongemakkelijkst voelt een derde persoon inbrengt om zich gesteund te voelen.
Hij zegt in eerste instantie bijvoorbeeld dat die derde persoon er net zo over denkt als hij. In het werken met getraumatiseerde kinderen kan het een ongezonde wending nemen. Dit kan gebeuren binnen een gezin dat de ene ouder tegenover de andere ouder geplaatst wordt. Eén van de beroemde triangulatie is de dramadriehoek.

 Redder,dader, slachtoffer.

Het kind bevindt zich in een positie van slachtoffer en plaatst één van de volwassenen in de rol van de redder, die hem komt redden van de slechte, foute ouder.(dader) Voor het kind is het een overlevingsmechanisme. De volwassenen raken met elkaar in conflict en er gaat geen aandacht meer naar het kind.  Hulpverleners en leerkrachten komen makkelijk in de redderpositie terecht omdat ze van nature wil helpen.

Consequentie voor Kind

De consequentie is dat het kind niet wordt betrokken in de oplossing van de onenigheid. Dat het verder vast loopt in zijn ontwikkeling en er ontstaat geen veilige hechting. En dit belemmerd weer om tot traumaverwerking te komen en zich goed te ontwikkelen. (uit lesgeven aan getraumatiseerde kinderen Coppens,Schneijderberg en Kregten.)

Waar moet je opletten als Gezinshuisouders:

• Als je vaker ruzie maakt over de opvoeding dan ervoor. 
• Het kind de ene ouder meer betrekt in zijn/haar leven en begint te klagen over de andere ouder.
• Biologische ouders met verhalen op de stoep staan wat het kind heeft verteld.
• School vragen begint te stellen over je opvoeding en aangeeft dat het kind vaak klaagt.

Voorbeelden:

• Een aantal keren hebben we conflicten met een school gehad. Eén van de kinderen heeft zo’n zielig verhaal opgehangen op school dat ze geen nieuwe kleren krijgt van de gezinshuisouders. Dat de juf ,zonder ons er in te betrekken, het kind kleren heeft gegeven! Maar als de lkr. het verhaal van onze kant had gehoord dan was ze er achter gekomen dat het kind bij elk bezoek kleren krijgt van haar moeder! En de kleren van ons niet nodig heeft nog sterker het niet eens wil aannemen omdat ze al kleren van haar moeder krijgt. 
• Sommige kinderen gaan met busjes naar school. En ook de buschauffeur is een gewild persoon om je klachten neer te leggen. Want je bent zo zielig dat je nog geen mobiel mag hebben al ben je 10! En ja hoor de chauffeur heeft nog wel een mobiel en zo komen ze met een verhaal thuis dat ze een mobiel krijgen van de chauffeur. En zo ben je de gebeten hond!
• We zien het in het contact tussen kinderen en de gezinshuisouders en de biologische ouders. Wat een conflicten kunnen er ontstaan over: Kapper,douchen,persoonlijke verzorging en bedtijden. enz.
• Ook met andere netwerken van het kind komt het geregeld voor dat het kind daar krijgt wat hij in het gezinshuis om opvoedkundige redenen niet krijgt.
  B.v. Het kind krijgt een nieuwe bal van de gezinshuisouders. De bal maakt hij zelf kapot. De gezinshuisouders willen niet direct een nieuwe bal geven om hem iets te leren. Het kind weet wel binnen zijn netwerk een bal te regelen!

Gelukkig zijn we steeds meer bedreven in het omgaan met kinderen die getraumatiseerd zijn!  We zijn ons bewust van de complexe communicatie. Kinderen kunnen soms zo’n wolk van ‘communicatie’ waas om zich heen verzamelen dat we er nog steeds verbaasd naar staan te kijken. Maar door geduldige, gestructureerde en duidelijke communicatie voorkom je dat jij ruzie krijgt.  Het is dan ook belangrijk voor ons als opvoeders om vaak met elkaar te praten over de dagelijkse dingen die kinderen tegen ons zeggen. 

Kinderen kunnen soms zo’n wolk van ‘communicatie’ waas om zich heen verzamelen dat we er nog steeds verbaasd naar staan te kijken.

Deel dit artikel als u denkt dat andere mensen hier wat aan hebben.
En like me op Facebook.