Op de website van het Leger des Heils staat: ‘Gezinshuizen zijn een kleinschalige vorm van jeugdhulp waarbij meerdere jeugdigen tussen de 2 en 18 jaar worden opgenomen in het eigen gezin van de gezinshuisouders. Jeugdigen die niet thuis kunnen wonen, worden voor korte of langere tijd opgenomen. Op professionele wijze bieden de gezinshuisouders 24/7 verzorging, opvoeding en hulpverlening aan jeugdigen met complexe en meervoudige problematiek. Een veilige omgeving en positieve ervaringen met het leven helpen de jeugdigen om sociaal-emotionele problemen te verwerken en ontwikkelingsachterstanden in te halen.’
Waarom hebben wij een gezinshuis?
Wij zijn nog altijd enthousiast over het gezinshuisleven. Een mooie vorm om jongeren, die om wat voor reden dan ook niet thuis mogen wonen, een plek te geven in een gezin. Een veilige haven, een plek waar je mag ontplooien tot een ‘stabiele’ volwassene. Maar dat is dan ook meteen een uitdaging! Want kunnen deze kinderen je nabijheid verdragen? Lukt het ze om net als je eigen kinderen deel te nemen aan een gezinsleven? Vaak zien we dat ze aan de rand van ons gezin mee mogen kijken en genieten van wat het gezinsleven is. Maar er zelf , nog niet, aan deel kunnen nemen. Soms in mogen stappen om er dan weer van een afstand naar te mogen kijken. Dat is wat je kinderen, die al in hun jonge leven op achterstand staan, wilt bieden.
Maar wat doen de kinderen in het gezinshuis dan?
Als gezinshuisouders geef je de kinderen structuur waarbinnen ze kunnen bewegen. Je kunt hierbij gebruik maken van Pictogrammen. Zie ook mijn blog over pictogrammen. Structuur en regelmaat is het mooiste wat je een kind kunt bieden die in je gezinshuis komt wonen. Duidelijkheid geeft rust en veiligheid. Als de structuur en regelmaat ontbreken worden kinderen angstig. Dat geeft veel conflicten en negatieve aandacht. Een vaste dagstructuur van opstaan,ontbijten,school,spelen/sporten, eten, spelen en dan naar bed. Geeft rust en is voor deze kinderen van levensbelang.
Een gezinshuis starten?
Het is altijd een afweging wanneer stap je erin? Ben je er zelf klaar voor? Wil je of anders gezegd, kun je samenleven met kinderen die een geschiedenis hebben. Kinderen die getraumatiseerd zijn? In mijn artikel :” Hoe geef je iemand een kans met PTSS in je gezinshuis?” laat ik zien dat het best wat van je vraagt.
En hoe reageren je eigen kinderen op het leven in een gezinshuis? Ze hebben maar te dealen met het werk wat hun ouders kiezen. En het komt direct in hun eigen veilige leventje binnen. Hoe bereid je ze erop voor? Allemaal vragen om over na te denken voordat je een gezinshuis wilt beginnen.
School
Een groot deel van de dag zitten de kinderen op school. Voor de gezinshuisouders is het altijd weer een uitdaging om de kinderen op de juiste school te krijgen en te houden. Hoe komt een kind tot leren als het hoofd zo vol zit met allerlei andere zaken. Passend onderwijs voor je kind is heel belangrijk om tot leren te komen! Een school die open staat voor jouw verhaal als gezinshuisouders en zich in de achtergronden van je kind willen verdiepen is cruciaal. Dan zie je dat kinderen krachtig zijn en heel veel aan kunnen. En toch hun plekje vinden en onderwijs kunnen volgen.
Waarom blijf ik het doen?
Als ik alles van te voren wist zou ik er dan weer instappen en gezinshuisvader worden? Ja, maar met een kloppend hart. Ik zou al de leermomenten niet willen missen die de kinderen mij gegeven hebben. Wat loop je tegen je eigen grenzen aan en wat leer je goed reflecteren! Over relaties en relatiestructuren ga je dromen. En de gezonde relaties ga je weer waarderen. Ja, zeg ik omdat ik nog steeds kinderen een plekje in een gezin gun. Of in ieder geval dat ze mee mogen kijken in wat wij een ‘normaal’ gezin vinden.
Oproep
Er zijn nog veel kinderen die een plekje zoeken voor korte of langere tijd. Als je op de website van inhuisplaatsen.nu kijkt zie je dat er nog heel veel pleeggezinnen gezocht worden. Denk er eens over na. Is dit iets voor ons gezin in 2016?
Er zijn veel verschillende mogelijkheden en vormen om bij kinderen die in nood zitten betrokken te raken. Ik daag u uit om hierover na te denken. En er over praten kan altijd.
Kom maar op met uw vragen
Wat wilt u nog meer weten over ons gezinshuis? Ik wil u graag te woord staan. Maar ook als u ervaringen wilt delen of een mooie blog heeft geschreven wil ik dat graag horen en delen met anderen.
Ik wens u een mooi ‘gezins’huis moment 2016 toe.