Eén van de uitdagende aspecten van het gezinshuisouderschap is het zorgen voor jezelf en je eigen gezin. Omdat de kinderen 24 uur per dag en 7 dagen in de week in je huis wonen is het zoeken naar de balans tussen zorgen en opladen. Tussen tijd met je eigen kinderen en de zorg voor de gezinshuiskinderen. Maar hoe doe je dat? Je wilt zo graag zorgen voor kinderen die uit huis zijn geplaatst, maar je kan het niet lang volhouden als je niet zorgt voor de beste voorwaarden.
De keuze om kinderen in je gezin te laten wonen en te verzorgen is een overwogen keuze. We willen dit heel graag en gunnen kinderen een plek in ons gezin. Het samen wonen en het samen beleven van het leven met elkaar. We gunnen ze een lach om hun mond en momenten van puur geluk. We gunnen ze spelmomenten met andere kinderen. We gunnen ze een “gewoon” leven als een kind.
Helaas is dat niet altijd haalbaar. Kinderen reageren anders dan verwacht. Ze hebben trauma’s opgelopen in hun jonge leven. En dat merken we direct in het leven van elke dag. Het oudere kind dat sociaal emotioneel nog heel jong reageert. Nabijheid nodig heeft van jou als opvoeder. Het kind dat lichamelijk groot is en puber maar zoveel chaos in zichzelf ervaart dat het om haar heen één grote puinhoop wordt. Zoveel chaos in je hoofd dat je het ‘gewone’ leven niet meer op een rijtje krijgt. De triggers van een trauma uit het verleden. Het kind dat geen positieve voorbeelden heeft gehad en sturing. Wat mag je dan verwachten in de omgang met andere kinderen?
Ik las ergens het volgende:
Trauma is een belangrijk onderwerp voor pleegouders, omdat veel kinderen die uit huis zijn geplaatst, getraumatiseerd zijn. Reacties op een trauma kunnen bij kinderen gedrag veroorzaken dat je versteld doet staan. Hun relaties met u, met andere volwassenen en zelfs met hun leeftijdgenoten kunnen instabiel en onvoorspelbaar zijn. Uw gebruikelijke opvoedingsmethoden – dat wat goed werkte bij uw eigen kinderen – kan bij hen soms totaal niet werken. Klik hier voor meer.
En nog ergens anders:
De gevolgen van trauma reiken verder dan het getroffen kind en het gezin of de familie. Trauma heeft invloed op alle mensen rondom het kind, zoals hulpverleners en ook leerkrachten.
Deze workshop gaat in op de mogelijke negatieve effecten op de gezondheid die optreden bij leerkrachten die lesgeven aan getraumatiseerde kinderen. Aan bod komen: secundaire traumatische stress, burn-out en uitputting van mededogen
Werken met getraumatiseerde kinderen vraagt om een lange adem en om voortdurend uitrusten en herstellen.
Klik hier of hier voor meer info
Dat merken wij ook als gezinshuisouders. Uitrusten en herstellen. Dat is waar we op bedacht zijn. Als gezinshuisouders hebben we 1 keer in de 4 weken een ‘vrij’ weekend. De gezinshuiskinderen logeren dan bij hun ouders, zover dat mogelijk is. Als dit niet kan gaan we op zoek naar een gezin dat hen 1 keer in de 4 weken een plek wil bieden zodat wij met ons eigen gezin een gezinsmoment hebben. Maar ook eigen tijd voor jezelf is zo belangrijk. Stabiele gezinnen om ons heen zijn nodig en van levensbelang voor de gezinshuiskinderen en voor ons.
Maar ook onze eigen kinderen krijgen te maken met de onstabiele getraumatiseerde kinderen. Ze leveren in op hun privacy en gezinsleven. Wij als gezinshuisouders houden constant in de gaten hoe het gaat met onze kinderen. We merken dat we dit nog meer doen dan vroeger toen we nog geen gezinshuis hadden. Een middag weg, of samen winkelen. Momenten in een aparte kamer waar je samen rustig kunt zitten om ze te helpen bij hun huiswerk. Tussen de middag thuis laten komen om samen te eten wanneer de rest naar school is. Het is zo nodig.
Toch houden we van ons werk. Zien we dat het goed is dat kinderen in een gezin opgroeien. Een plek hebben waar ze mogen herstellen. Waar gestreden mag worden voor een betere toekomst.
Nu is er een gelegenheid voor u om ons te helpen!
We zijn opzoek naar een weekend/ gastgezin voor één van onze gezinshuiskinderen.
Wie heeft er interesse? Laat het ons weten. (algemene vacature en meer info klik hier)
Deel deze oproep in uw eigen netwerk zodat we meer mensen mogen bereiken met deze vraag.
Heb je nog vragen mail me alstublieft.
Wilt u ergens anders mee helpen geef het aan en mail of laat een reactie achter.
Samen kunnen we een brug bouwen naar een betere toekomst voor deze kinderen.