Het is al een paar jaar geleden dat ik voor het eerst in aanraking kwam met familie-opstellingen. Het was op zo’n cursusdag van ons werk. We hadden al het een en ander gehad over leven in twee families maar dit was nog weer heel iets anders. De familie-opstelling is geherintroduceerd door de Duitser Bert Hellinger. Hij kwam als West-Europeaan in aanraking met deze werkwijze toen hij werkzaam was als missionaris in Zuid-Afrika. Toen we met de familie-opstelling bezig waren viel mij één ding op. Wat is het goed om de mensen om je heen te zien en ze de positie te geven die ze toe komen!
Wat is een familie-opstelling?
Op wikipedia wordt er dit over gezegd: “Therapeuten of coaches die systemisch werken trachten middels het opstellen van iemands systeem van herkomst niet direct zichtbare relaties tussen familieleden en de eventuele knelpunten daartussen te herkennen, erkennen en zo mogelijk weg te nemen.”
Een familie-opstelling is een therapeutische sessie waarbij een deelnemer een vraagstuk inbrengt waar hij of zij helderheid over wil krijgen. Voor de hoofdrolspelers in dat vraagstuk, vaak familieleden van degene die het vraagstuk inbrengen, worden andere deelnemers uitgekozen als ‘representant’. Deelnemers krijgen door de vragende deelnemer een plaats in het vertrek ten opzichte van de andere deelnemers, deels geholpen door de therapeut.
De Casus
In de sessie waar ik bij aanwezig was kwam een van onze collega gezinshuisouder met een casus. In die casus kwam op een gegeven moment het eigen gezin ter sprake. Hoe ga je om met andere kinderen in je gezin. Je eigen kinderen voelen zich soms aangevallen in hun positie en weten niet zo goed meer wie of wat ze moeten doen. Voor jezelf is het helder. Je kinderen zijn je kinderen en daar kan niks aan veranderen. Maar voor kinderen is dit soms niet zo duidelijk. Want je neemt kinderen in je gezin op! Wie ben ik dan? Maar ook de gezinsstructuur veranderd. Misschien ben je opeens niet meer de oudste in huis! Of de enige jongen?
De Opstelling
De therapeut/coach Iris Pinkepank zette het gezin neer. (met representanten)Vader/moeder en kinderen. De coach zette de oudste zoon naast de gezinshuisvader en na een tijdje tegenover hem. De gezinshuisvader keek het kind aan: De coach zei: Zeg nu maar:”Jij bent mijn oudste zoon waar ik veel van hou.” en “Jij bent mijn oudste zoon en niets en niemand kan daar verandering in brengen!”. Dit kwam bij me binnen! Ik hoorde woorden uit de bijbel! Woorden die God in Marcus 1:11 sprak tegen Zijn Zoon. ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde”.
Bevestig de identiteit van je kind!
De bevestiging horen over wie jij bent is heel belangrijk. Iedereen weet dat je kind je kind blijft maar hoe vaak zeg je dat? Hoe vaak bevestig je de identiteit van je kinderen? Wanneer zeg je tegen je dochter dat ze je dochter is en dat je blij met haar bent! Of je zoon! Een positief woord zet de weg vrij om tot bloei te komen! Een positief woord zet de weg open om te worden waarvoor je bedoeld bent. Ik zag het in de opstelling voor me en ik pakte het meteen. En tot de dag van vandaag koester ik deze wijsheid en pas ik het vaak toe.
Een positief woord zet de weg vrij om tot bloei te komen.
Mooie uitdaging voor 2017
Laten we dit meenemen dit nieuwe jaar in. Laten we de mensen om ons heen bevestigen in wie ze zijn. Het geeft lucht. Het geeft ruimte om te groeien en te bloeien. Zeg eens tegen je kind: Jij bent mijn … zoon of dochter waarvan ik hou!” Of ‘ Chef jij bent mijn chef en ik ben blij met jou!’. Of “ vriend/vriendin ik ben blij met jou omdat ik zoveel plezier en kracht put uit onze vriendschap!”
Een heel fijn 2017