Vanmiddag was ik in de tuin aan het werk. Gelukkig waren de bladeren droog en ik pakte de bladblazer om eens lekker het blad uit onze tuin te halen. Ik moet zeggen dat het best veel werk is. We hebben een grote tuin met aardig wat bomen. Terwijl ik zo bezig was moest ik denken aan de kinderen in mijn huis. Hoe kan ik de natuurlijke omgeving van mijn huis inzetten tegen stress? Zou het mogelijk zijn om kinderen met een trauma en hechtingsproblematiek te helpen met mijn tuin? Wat is hier dan voor nodig? En kan ik dan mijn tuin nog anders inrichten zodat het optimaal gebruikt kan worden?

Uit de Factsheet ‘veilige toekomst’ wil ik het volgende met jullie delen.

Buitenspelen

Buitenspelen fascineert en helpt het kinderbrein om te herstellen van een overdaad aan prikkels. Kinderen die buiten spelen zijn dus beter in staat om creatieve ideeën te ontwikkelen en om meerdere oplossingen te bedenken voor een vraagstuk of probleem. Daarnaast draagt buitenspelen ook bij aan goed gedrag in de klas/thuis, zoals leerhouding, concentratievermogen, sociaal gedrag en impulsbeheersing.

Kinderen die chronische stress ervaren of te kampen hebben met trauma’s, hebben meer moeite om hun aandacht bij het leren te houden. Bovenstaande l

aat zien dat voor hen buitenspelen, liefst in contact met natuur, een belangrijke hulpbron kan zijn voor een gezonde cognitieve ontwikkeling.

Aandachtsfuncties

Kinderen met AD(H)D kunnen hun aandachtsfunctie versterken en hun klachten verminderen door meer tijd in groene omgevingen door te brengen. Onderzoekers bepleiten ‘een dagelijkse dosis natuur’ als vast onderdeel in de begeleiding van deze groep kinderen.

Men heeft ook aangetoond dat kinderen die vanuit hun kamer of vanuit het klaslokaal uitzicht hebben op bomen en groen hoger scoren op impulsbeheersing, doorzettingsvermogen en zelfdiscipline dan kinderen die uitzicht hebben op muren en gebouwen.

Vermindering van pijn en negatieve emoties

Een bezoek aan- of het kijken naar de natuur leidt tot vermindering van pijn en negatieve emoties zoals boosheid, vermoeidheid en somberheid en tot een toename van positieve gevoelens en energie. Zelfs het uitzicht op een enkele boomkruin vanuit je raam of de aanwezigheid van planten in huis levert al een stress verlagend en rustgevend effect op

Maar wetenschappers constateren ook dat een groene omgeving bij mensen tot een directe positieve fysiologische respons leidt, die gepaard gaat met reacties in het zenuwstelsel, een verandering van bloeddruk, hartslag en hormoonspiegels.

Stressvolle gebeurtenissen.

Het werkt ook als een ‘buffer’ tegen de negatieve impact van stressvolle levensgebeurtenissen, zoals vaak moeten verhuizen, gepest worden op school. Zowel het psychologisch functioneren als het gevoel van eigenwaarde en zelfwaardering verbeteren bij kinderen naarmate zij vanuit hun woning meer uitzicht hebben op groen/natuur, naarmate er meer planten in huis aanwezig zijn en naarmate er meer natuur in de directe omgeving van het huis beschikbaar is. Belangrijke uitkomst van dit onderzoek is bovendien dat dit ‘buffereffect’ van natuur het grootst blijkt juist voor die kinderen die met de meeste stress te kampen hadden. Met andere woorden: de beschermende of buffer-effecten van natuur ‘werken’ het sterkst voor de meest kwetsbare kinderen, zij die het meest te maken hebben met stressvolle levensgebeurtenissen

Conclusie

Contact met natuur en groen werkt rustgevend en aandachts-herstellend. Het helpt het kinderbrein om zich beter te focussen en concentreren, waardoor de weg vrij gemaakt wordt voor leren en herstel.

Ik was niet verrast toen ik dit allemaal zo had gelezen. Wel raakt het mij weer dat de natuur zoveel mogelijkheden geeft om tot rust te komen. ‘Zelf het ernaar kijken geeft al stress vermindering!’.

Hoe nu verder in ons Gezinshuis.
– Ik ga thuis eens kijken wat we kunnen met planten in de kamer van de kinderen.
– Toch nog vaker met de kinderen naar buiten en de natuur in. Voor mij is wel de vraag wat voor activiteiten kan ik ontplooien wat ze leuk vinden.
– Als het zoveel stress verlagend is kan ik dat dan niet vaker voor mijzelf inzetten. Vaker even naar buiten het bos in. Of spannende activiteiten zo gaan zitten dat ik de tuin inkijk en kan genieten van al de bomen en struiken in onze tuin.
– Heftige gesprekken/bezoeken van ouders niet in een kamertje maar in een natuurlijke omgeving.

Voor op school:
– Meer planten in de klas. Ik was op een school waar ieder groepje een eigen plant had om te verzorgen. Misschien een goed idee voor mijn groep.
– Kinderen met gedragsproblemen zo neerzetten in de groep dat ze zicht hebben op een stuk natuur.

Ik hoor graag jullie gedachten hierover. Hoe houden jullie rekening met de natuur in jullie leefomgeving? Heel graag nog meer tips. Laat jullie reactie achter.