Leerkracht zijn is elke dag opnieuw met genade kijken.

400+ leerkrachten zijn je voorgegaan.

Meedenken: Afstand en Nabijheid en het kopen van een zitbank?

Zitbank wonenmetlef.nl
Foto van : www.wonenmetlef.nl/

We zijn opzoek naar een nieuwe zitbank voor in ons gezinshuis. Natuurlijk kijken we naar de kleur en hebben we onze eigen smaak. Maar moeten wij ook rekening houden met afstand en nabijheid van de kinderen?

Wat voor zitbank kunnen we kopen en houden we tegelijk rekening met afstand en nabijheid van onze kinderen?  Kopen we een zitbank die zo groot is waar iedereen op kan zitten? Maar gaat iedereen erop zitten? Sommige kinderen hebben behoefte om er wel bij te zitten maar niet op dezelfde zitbank.
We hebben nu een hoekbank waar sommige kinderen soms heerlijk in een hoekje kunnen  wegduiken? Of aan het eind van de bank gaan zitten?

Is het handig om twee kleinere banken te kopen i.p.v. één?

Mijn vraag is dan ook: Wie heeft hierover nagedacht? En waar kunnen we rekening mee houden?

Graag jullie reacties!

Soms lees je iets dat blijft hangen. Zo las ik onlangs een stuk over Benedictus, de man die de beroemde kloosterregel schreef. Hij schreef daarin over ritme — over het belang van een gezonde maat in je dag, afgestemd op het innerlijke ritme van je ziel. En eerlijk: het raakte me. Want als iets in het onderwijs vaak onder druk staat, dan is het wel ritme. Alles moet snel, efficiënt, productief. Maar waar blijft de rust? De adem? Het gevoel van thuiskomen in je dag?
Sensitief reageren begint dus niet bij de ander. Het begint bij jezelf. Bij herkennen wat er in jou gebeurt. Wat je lijf je vertelt. Welke herinnering je stress aanwakkert.
Een opvoeder die ruimte geeft voor die botsing, voor dat zoeken, bouwt gezag op. Een influencer zegt: “Doe dit, dan hoor je erbij.” Een opvoeder zegt: “Ontdek wie jij bent, juist in het verschil.” En dat is precies het verschil tussen uniformiteit en uniciteit. Tussen kuddegedrag en burgerschap.