Hulpverlenen is kijken naar de persoon maar vaag de achtergrond kunnen zien omdat er zoveel mist hangt. Het zoeken naar helderheid en een open blik. Het vertrouwen dat de mist eens minder wordt omdat de zon altijd een keer doorbreekt.
Maar zie je de zon wel of kijk je alleen naar de mist. Soms heb je een ander nodig om dat te kunnen ervaren.
Maar ook voor de hulpverlener is het nodig om het ene zonnestraaltje te vangen. Om daar steeds weer naar terug te grijpen als het weer te mistiger wordt.
Want buiten de mist is ook een hele wereld wat invloed op het herstel kan hebben.